arbeidsongeschiktheid

De situatie waarin iemand verkeert als hij of zij langer dan twee jaar niet in staat is om arbeid te verrichten, als rechtstreeks en objectief medisch vast te stellen gevolg van een ziekte of gebrek.

Dan ontstaat volgens de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) ook recht op een WIA-uitkering (de opvolger van de WAO-uitkering). Tot die tijd is de werkgever verplicht het loon door te betalen. Bij arbeidsongeschiktheid van minder dan 35% bestaat er geen recht op een WIA-uitkering.

De mate van arbeidsongeschiktheid wordt door het UWV vastgesteld (door een verzekeringsarts en een arbeidsdeskundige). De WIA maakt onderscheid tussen volledig en duurzaam arbeidsongeschikt ("het duurzaam slechts in staat zijn om ten hoogste 20% te verdienen van het maatmaninkomen per uur") en gedeeltelijk arbeidsongeschikt ("het slechts in staat zijn om ten hoogste 65% te verdienen van het maatmaninkomen per uur").